🛷 Budki Do Dokarmiania Kuropatw

Budki is a village in the administrative district of Gmina Krzywda, within Łuków County, Lublin Voivodeship, in eastern Poland. It lies approximately 6 kilometres (4 mi) west of Krzywda , 23 km (14 mi) south-west of Łuków , and 69 km (43 mi) north-west of the regional capital Lublin . Karmnik dla ptaków na kule tłuszczowe do dokarmiania ptaków zimą (55626) ☝ taniej na Allegro • Darmowa dostawa z Allegro Smart! • Najwięcej ofert w jednym miejscu • Radość zakupów ⭐ 100% bezpieczeństwa dla każdej transakcji • Kup Teraz! Można go wykonać samemu z drewna lub kupić gotowy karmnik dla wiewiórki. Składa się ze zbiornika na pożywienie i platformy do siedzenia dla małego gryzonia. Dach może być pokryty impregnatem bezpiecznym dla zwierząt lub papą. Najlepiej, żeby był podnoszony, co ułatwi czyszczenie i uzupełnianie pożywieniem. montaż kilku części butelki może być dla rodzica uciążliwy. 3. Butelka LOVI Medical. Cechą, która wyróżnia butelkę LOVI Medical od pozostałych jest unikalny dynamiczny smoczek z cienką, wydłużającą się końcówką. Ponadto jej podstawa jest twarda i profilowana, a całość posiada system odpowietrzania super vent. Wszelkie zakazy dotyczące dokarmiania kotów wolno żyjących pozostają w związku z tym bezprawne, zaś jeśli w efekcie prowadzą do cierpienia tych zwierząt, a tym jest stan niedożywienia, stanowią przestępstwo znęcania się nad zwierzętami – art. 35 ust. 1 a ustawy o ochronie zwierząt. 45,00 zł. cena z 30 dni. 28, 99 zł. 37,98 zł z dostawą. Produkt: Karmnik dla ptaków zimujących Prosperplast IBFR-405U. dostawa we wtorek. 71 osób kupiło. Skubarki do różnego rodzaju drobiu. W naszym sklepie internetowym dostępne są: skubarki do kaczek i gęsi (świetnie sprawdzą się również do odpierzania kuropatw i bażantów), skubarki do przepiórek, skubarki do kur. Wielkość skubarek oraz moc silnika została przystosowana do rozmiaru danego rodzaju ptactwa. Wystartowała jubileuszowa edycja konkursu „Zapraszamy ptaki do Gdyni”, który już od ćwierćwiecza łączy pokolenia i rozpala pasję ornitologiczną wśród młodych gdynian. W tym czasie tysiące zbudowanych przez mieszkańców karmników i budek lęgowych pojawiło się w przestrzeni miejskiej. Na kolejne Wydział Środowiska Urzędu Miasta Gdyni czeka do 17 lutego. Tradycyjnie na Budki lęgowe to swoistego rodzaju zaproszenie ptaków takich jak wróble, sikorek, gilów do naszego ogrodu a oraz zapewnienie im komfortowych warunków do zwiększenia rodziny. Weselmy się obecnością uroczych śpiewaków, zróbmy pociechom ogromną frajdę z obserwowania natury i dokarmiania. Wśród budek lęgowych, które zostaną rozdane znajduje się 200 budek dla jerzyków, 300 budek dla sikorek i 300 budek dla szpaków. Dodatkowo mieszkańcy będą mogli odebrać jeden z 200 przygotowanych do dokarmiania ptaków karmników. Więcej informacji z Krakowa: W Krakowie urodziły się pięcioraczki! PALEC DO BUDKi, Gdansk, Poland. 5,992 likes · 271 talking about this · 513 were here. Przez pizzę do serca Z pomocą terminu kwoczenie określa się zespół objawów u tych kur, które odczuwają silną potrzebę wysiadywania jaj oraz późniejszej opieki nad świeżo wyklutymi pisklętami. Takie zjawisko nie jest pożądane, ponieważ z jednej strony nie przynosi żadnych efektów (kwoki zasiadają na jajkach niezapłodnionych), a z drugiej YxH6. 04sty2021 Już wiemy czy i jak dokarmiać zimą dzikie ptaki, które zamieszkują nasze sąsiedztwo. A co z pozostałymi zwierzętami? Czy potrzebują pomocy człowieka, by przetrwać ciężką zimę? Nasz skansen często odwiedzają dzikie zwierzęta, dlatego ich los jest nam szczególnie bliski. Zima to okres ciężki nie tylko dla ludzi, ale i dla zwierząt, szczególnie tych dziko żyjących. Nie straszny jest dla nich mróz, do którego natura przystosowała ich hojnie. W przypadku ssaków w grubszą okrywę włosową szczeciniastą podbitą włosem wełnistym, a u ptaków możliwością nastroszenia piór, pomiędzy którymi znajduje się powietrze powodując dodatkową warstwę izolacyjną. Ponadto kuropatwy grzebią sobie w śniegu kotlinki, w których zalegają “przytulone” do siebie oraz „zaśnieżają” się w kopnym śniegu grzebiąc sobie tuneliki. Ważniejszy jest jednak dostęp do bazy żerowej spowodowany zwiększonym zapotrzebowaniem energetycznym organizmu oraz ubogością pożywienia. Szczególne utrudnienie występuje podczas odwilży a później długotrwałego mrozu powodującego utrzymywanie się zlodowacenia utrudniającego zwierzynie dostęp do pobierania pokarmu znajdującego się pod śniegiem oraz poruszanie się (głównie kopytnym). W okresie tym, aby pomóc dzikiej zwierzynie dokonywane jest jej dokarmianie. W naszym kraju zadanie to należy wyłącznie do leśników i myśliwych. Są do tego fachowo przygotowani i robią to w taki sposób, by nie zaszkodzić zwierzętom. Dla zwierzyny płowej (jeleni, danieli, saren) budowane są paśniki, w których wykładana jest pasza objętościowa: siano, snopówka (niemłócony owies w snopkach) oraz liściarka (zasuszone gałązki drzew z liśćmi), treściwa: owies, kukurydza, żołędzie, kasztany, soczysta (również dla dzików): buraki pastewne, cukrowe, marchew, brukiew, kapustę pastewną i lizawki solne. Lizawki są szczególnie ważne dla samców saren czyli kozłów – jest składnikiem budulcowym nakładanego w tym okresie nowego poroża (poroże zrzucają od października do grudnia). Jeżeli chodzi o kuraki, to stawiane są dla kuropatw budki a dla bażantów podsypy w miejscach ich bytowania (ulubione przez ptaki miejsca można stwierdzić po pierwszych opadach śniegu). Wykonywane są z materiałów naturalnych, takich jak słoma, trzcina, gałęzie drzew iglastych. Wykładana jest w nich karma ze śrutowanej kukurydzy i pszenicy, jest to pasza wysokobiałkowa, a co za tym idzie wysokoenergetyczna oraz poślad poomłotowy jako uzupełnienie, którym można również przysypywać marchew chroniąc ją przed zamarznięciem. Po opadach i zawiejach należy pamiętać, aby usuwać zalegający śnieg w budkach i podsypach oraz jego otoczeniu. Również może być usuwana pokrywa śnieżna z ozimin, w celu udostępnienia w ten sposób kuropatwom dostępu do masy zielonej (celem dostarczenia organizmowi wody). Bardzo ważne jest, aby budki i podsypy były ustawiane w pobliżu zarośli – krzaków tarniny, dzikich róż, trzcin itp. stanowiących naturalną osłonę nie tylko od srogich warunków, ale również przed drapieżnikami. Szczególnie dużym zagrożeniem dla kuropatw są ptaki drapieżne, które przesiadują na drzewach w pobliżu miejsc ich dokarmiania w oczekiwaniu na swe ofiary, niejednokrotnie znacznie je przetrzebiają. Należy pamiętać o tym, iż dokarmianie ma na celu uzupełnienie naturalnej diety i w takich ilościach, aby zmusić zwierzynę do wędrówki w jej poszukiwaniu a nie tylko uzależnianiu się od karmy wyłożonej w paśnikach. Pamiętajmy, że o ile dzikie „drobne” ptaki żyjące w naszym otoczeniu możemy dokarmiać zimą, o tyle ingerencję w życie innych dzikich zwierząt musimy zostawić fachowcom. Zwierzętom pomagać możemy głównie tym, że nie będziemy im szkodzić i cały rok dbać o środowisko przyrodnicze. Aspekty do uregulowania przed rozpoczęciem reintrodukcji 1. Zapewnienie odpowiedniej wielkości i jakości siedlisk jest najważniejszym czynnikiem wpływającym na udany program przywracania populacji kuropatwy. Niezmiernie ważne jest zapewnienie odpowiedniej roślinności umożliwiającej ptakom schronienie zarówno w zimie, na wiosnę jak i w okresie wysiadywania jajek oraz wychowu młodych. Szczegółowe informacje jak to osiągnąć zostały omówione w osobnych broszurach, a w dalszej części tego opracowania będzie można znaleźć dalsze dla kuropatw musi mieć wielkość co najmniej 4km2. Z tego powodu niejednokrotnie wymagane będzie porozumienie więcej niż jednego właściciela zauważyć, że występowanie w przeszłości silnej populacji kuropatwy nie oznacza od razu, że teren jest nadal przystosowany i odpowiedni dla kuropatw. Zmiany w krajobrazie jak np. nasadzenia drzew czy plantacji może oznaczać nieprzystosowanie do tego Zarządzanie populacją drapieżnikówKonieczne jest odpowiednie zarządzanie populacją drapieżników wpływających na liczebność kuropatw (lisy, zdziczałe koty, gronostaje, łasice, szczury, kruki/czarnowrony i sroki). Kluczowe znaczenie ma regulacja populacji lisa. Szczegółowe informacje zostały opisane w osobnej broszurze. Ważne jest aby zwiększyć intensywność kontroli drapieżników w szczególności w okresie od lutego do czerwca ponieważ to jest czas kiedy populacje kuropatw doznają największych strat z tytułu predacji. 3. Zapewnienie karmidełNa jedną potencjalną parę należy zainstalować jedno lub dwa karmidła. Należy pamiętać o utrzymaniu ich w pełnej gotowości przez okres od wypuszczenia reintrodukowanych ptaków aż do końca maja aby zapobiec migracji i wspomóc osiedlanie się par. Kiedy już ptaki zajmą terytoria należy odpowiednio przenieść używania karmideł należy kontrolowac szczury, które mogą próbować korzystania z nich. Co więcej karmidła należy tak rozmieścić aby kuropatwy nie były łatwym łupem dla drapieżników, które mogą próbować łapać je podczas pożywiania się. Szczegółowe informacje na ten temat można znaleźć w osobnej broszurze. Chociaż zastosowanie karmideł nie zostało udowodnione naukowo jako wpływające na zwiększenie sukcesów lęgowych kuropatw to wydaje się, że pomaga utrzymać populację w dobrym stanie przez okres zimy a także stanowi punkt wyjściowy do zajmowania terytoriów lęgowych na wiosnę. Obecność ptaków w okolicy karmideł ułatwia także ich liczenie na zdjęciach widać nieużytki, które stanowią rezerwę pokarmową dla kuropatw. Drugie zdjęcie obrazuje zastosowane na terenie potencjalnych siedlisk obsadzania roślinami kwiatowymi miedz, kontroli występowania drapieżników (stosowanie odłowni), dokarmiania kuropatw – wszystkie te czynności są niezbędne do udanej reintrodukcji kuropatw. Zasady postępowania przy istniejącej jeszcze populacji kuropatwy (ponad dwie pary na km2 na obszarze co najmniej 4km2) 1. NIE NALEŻY WYPUSZCZAĆ żadnych ptakówWypuszczanie hodowlanych kuropatw może przynieść pogorszenie sytuacji ponieważ może doprowadzić do negatywnych skutków w lęgach istniejącej dzikiej populacji. 2. Postępowanie jak na terenach w RoystonNależy dążyć do urozmaicenia siedlisk oraz zintensyfikowania kontroli występowania drapieżników. Nie powinno wykonywać się odstrzałów kuropatw dopóki ich liczebność nie przekroczy 20 ptaków/km2 na jesieni. Jeśli na terenie występuje kuropatwa skalna podczas polowania na nią należy unikać odstrzału kuropatwy zwyczajnej. W Royston karmidła były wystawiane co 100m wzdłuż miedz i nieużytków – ważne jest by był do nich łatwy i bezpieczny dostęp dla kuropatw. Należy ograniczyć czynniki stresujące i płoszące, w szczególności na terenach gdzie liczebność spadła poniżej 4 par na km2. Wzdłuż ścieżek spacerowych i rowerowych warto rozmieścić tablice informujący, aby psy były trzymane na smyczy. Jeśli na terenie przeprowadzane są polowania na kuropatwy skalne należy ograniczyć ich ilość do dwóch w sezonie lęgowym. Wszystkie te czynniki powodujące zbyt częste płoszenie mogą doprowadzić do przeniesienia się ptactwa na sąsiednie tereny. 3. Monitorowanie efektówLiczebność populacji należy oceniać na wiosnę i jesienią. Warto oznaczać miejsca i spisywać gdzie występuje najwięcej kuropatw. Obszary te powinny być traktowane jako matecznik. To właśnie tam należy jak najwięcej wysiłku włożyć w poprawianie jakości siedlisk, kontrolę populacji drapieżników i ograniczanie czynników powodujących płoszenie ptactwa. 4. Strategia powinna być ulepszana w zależności od bieżących efektówDzięki uczestnictwu w projekcie odbudowy kuropatw można uzyskać podpowiedzi i wskazówki jak postępować przy osiąganych wynikach. Zainteresowane osoby mogą się z nami skontaktować emailem lub telefonicznie. Postępowanie w wypadku braku lub niedużej dzikiej populacji (poniżej 2par/km2 na conajmniej 4km2) wypuszczeniem ptactwa należy się upewnić, że teren jest odpowiednio zagospodarowanyNależy zadbać o lepiej zagospodarowane siedlisko, poprawione zarządzanie populacją drapieżników, zaprzestanie odstrzałów kuropatwy, rozmieszczenie karmideł oraz ograniczenie czynników płoszących (patrz część oraz Nie ma sensu wypuszczanie ptaków do nieprzystosowanego siedliska ponieważ będzie to oznaczało pewną klęskę. 2. Odpowiednie stado rozrodcze do wypuszczaniaNajlepiej będą się nadawały dzikie ptaki przesiedlone z innych terenów. Muszą jednak pochodzić z obszarów o dobrze ustabilizowanej i prężnej populacji (zagęszczenie co najmniej 25 osobników/km2 jesienią) występującej w zbliżonych warunkach siedliskowych przy czym nie wolno pobierać więcej niż 10% z populacji źródłowej aby nie doprowadzić do jej degradacji. Łapanie osobników do przesiedlenia powinno się odbywać w sezonie (dla Wlk Brytanii od 1 września do 1 lutego, dla Irlandii Północnej 1 października do 31 stycznia). Powinno się przedsięwziąć specjalne środki ostrożności aby zminimalizować stres dzikich ptaków podczas transportu jak na przykład stała dostępność wody oraz pokarmu. Najlepiej przesiedlać kuropatwy pochodzące z pobliskich terenów (w miarę możliwości). Jeśli nie ma możliwości przesiedlenia dzikich ptaków wówczas konieczne staje się zasiedlenie ptactwem hodowlanym. W pierwszej kolejności najlepiej oprzeć się na młodych odchowanych przez rodziców, następnie dopiero przez rodziców zastępczych lub sztucznie. Najlepiej unikać udomowionych linii hodowlanych, a także brać pod uwagę ich jak najbliższe pochodzenie genetyczne. 3. Uwalnianie przesiedlonych ptaków celem stworzenia stada hodowlanegoDzikie pary należy przesiedlić w styczniu lub wypuścić hodowlane stadka rodzinne w październiku/listopadzie. Aby zmaksymalizować szansę na powodzenie warto przesiedlić co najmniej 10 par na raz (im więcej tym lepiej). Jeśli nie można oprzeć się na dzikich ptakach wówczas najlepiej wypuścić minimum 10 rodzinnych stadek składających się z dwóch dorosłych i 10-15 młodych ptaków na obszarze 4km2 (więcej szczegółów opisane zostanie w kolejnej części opracowania). Z uzyskanych doświadczeń najlepiej wypuszczać stadka dość blisko siebie tak by były świadome swojej obecności ale zarazem dostatecznie daleko aby zapobiec ich łączeniu się (najczęściej odległość 400m jest wystarczająca). Wszystkie wypuszczone ptaki powinny być zaobrączkowane plastikowymi, kolorowymi obrączkami oznaczającymi rok wyklucia, które należy zdublować na obu skokach aby zabezpieczyć się na wypadek utraty jednej z nich. Pozwoli to na monitorowanie wypuszczonych kuropatw podczas obserwacji lub przy pozyskaniu. 4. Monitorowanie wypuszczonej populacji kolejnej wiosny (patrz część Jeśli przynajmniej 15% wypuszczonych ptaków będzie znowu widzianeOdchowaniu przez rodziców zastępczych można poddać 5 do 10 grup młodych kuropatw (10-15 osobników) w wieku 5 do 8 tygodni poprzez podrzucenie ich dziko żyjącym parom bez lęgów (tzn. tym które występują naturalnie dziko lub zostały tam wcześniej wsiedlone), osobnikom indywidualnym lub stadkom w sierpniu (więcej szczegółów odnośnie odchowanie przez rodziców zastępczych jest w sekcji Nie warto próbować dokładać młodych do naturalnego dzikiego lęgu nawet jeśli młode do wypuszczenia wydają się być w tym samym wieku ponieważ takie próby z pewnością będą nieudane. Nie należy również próbować adopcji z młodymi poniżej 5 tygodnia życia ponieważ jeśli stracą kontakt z rodzicem to nie przeżyją. Z kolei młode powyżej 8 tygodnia życia zostaną najprawdopodobniej odrzucone przez rodziców zastępczych i się rozproszą po zasiedlanym obszarze. W październiku/listopadzie można wypuścić kolejną turę 10 stadek rodzinnych Jesienią i wiosną konieczne jest prowadzenie obserwacji wypuszczonych osobników. Na obszarze z najlepszymi wynikami (największą liczebnością kuropatw) należy zintensyfikować wysiłki polepszające byt ptaków tworząc tym samym matecznik. Powyższe zabiegi powtarza się dopóki populacja nie zacznie być samowystarczalna co najprawdopodobniej zajmie kilka lat. B. – Jeśli pomimo podjęcia największego wysiłku nie widać więcej niż 15% wypuszczonych ptakówKonieczne jest zidentyfikowanie przyczyny strat, zaadresowanie problemu i rozpoczęcie procesu od nowa. Przy braku oczywistych powodów warto skontaktować się ze specjalistami w tym temacie. Nieużytki zagospodarowane w odpowiedni sposób stanowią doskonałe miejsce bytowe dla kuropatw. Zasiewanie kwiatami miedz, ograniczanie populacji drapieżników, rozstawianie karmideł jest niezbędne by przywrócić stabilność zasiedlanej populacji. Liczenie kuropatw po wypuszczaniu jest niezbędne aby monitorować udatność podjętych działań. Aby ograniczyć niepokojenie ptaków poprzez spacerowiczów i postronne osoby warto rozmieścić znaki informujące o podejmowanych działaniach ochronnych. Wypuszczane ptaki należy znakować kolorowymi obrączkami o wewnętrznej średnicy 6mm. Najlepsze kolory to biały, żółty i czerwony. Na obszarze doświadczalnym w Royston umieszczane były dwa karmidła na jedną parę sformowaną wiosną. Młode, które stracą kontakt z rodzicami zstępczymi mają nikłe szanse na przeżycie, w szczególności jeśli na danym terenie liczebność kuropatwy jest niska. Ignorując konieczność przygotowania siedliska i redukcji populacji drapieżników oba te czynniki są w stanie zniwelować całą wypuszczaną populację do pojedynczych osobników w zaledwie kilka tygodni. - Wszystkie budki mieliśmy gotowe już na początku listopada. Zima na razie jest wprawdzie łagodna i zwierzęta poradziłyby sobie i bez naszej pomocy, ale w wytypowanych miejscach sypiemy niewielkie ilości pokarmu. Robi się to po to, by zwierzęta później wiedziały, gdzie szukać pożywienia. Gdy przyjdzie prawdziwa zima, z łatwością trafią w odpowiednie miejsca - mówi Karol Moddelmog z Koła Łowieckiego "Hubert" w Proszowicach. Choć zimy nie widaćZima na razie dość łagodnie obchodzi się ze zwierzętami. Nie ma ani trzaskających mrozów, ani śniegu. Mimo to, myśliwi z kół łowieckich działających w rejonie Proszowic już przyzwyczajają zwierzęta do akcji dokarmiania. Prawdziwa zima z pewnością wkrótce strategię stosują myśliwi z KŁ "Batalion". Póki co jednak sypią pokarm w śladowych ilościach. - Inne postępowanie nie ma sensu, my nie mamy zwierząt karmić tylko dokarmiać. Na łąkach jest ciągle zielona trwa, zwierzęta mają na wierzchu zielone oziminy, poplony i nie są specjalnie zainteresowane odwiedzaniem paśników. Mimo to od czasu do czasu podrzucamy tam niewielkie ilości pokarmu - mówi prezes "Bataliona" Jan koła same muszą zadbać o zgromadzenie odpowiedniej ilości paszy na okres zimowy. Z reguły kupują go od okolicznych rolników. Utrzymują poza tym kontakty z zakładami zbożowymi, czy skupami warzyw, które przekazują im część niewykorzystanego towaru. - Czasem uda się pozyskać nieco pokarmu za darmo, ale w większości przypadków musimy za niego normalnie płacić. Pieniądze na ten cel pochodzą ze środków, jakie uzyskujemy za sprzedaną zwierzynę oraz ze składek członkowskich. To właśnie na dokarmianie wydajemy co roku najwięcej pieniędzy zgromadzonych na cele statutowe - mówi Jan Gorczyca. Na zwierzęcy jadłospis składają się kukurydza, zboża, poślady, ile pokarmu będzie potrzebne w okresie zimy zależy od czasu jej trwania i srogości (głównie chodzi o długość utrzymywania się pokrywy śnieżnej). Myśliwi podkreślają, że ta ubiegłoroczna należała do rekordowych. - Zużyliśmy aż 16 ton paszy - przypomina Karol Moddelmog z "Huberta", którego członkowie gospodarują na dwóch obwodach łowieckich. Myśliwi z "Batalionu" na terenie jednego obwodu zużyli 12 ton paszy. Choć na razie zima jest wyjątkowa łagodna, nie mają złudzeń, że to już długo nie potrwa. - Myślę, że w połowie stycznia będzie pod dostatkiem śniegu i przyjdą mrozy. A wtedy zwierzęta będą bardzo potrzebowały naszego wsparcia, kto wie, może nawet do Wielkanocy - mówi Jan na razie dodatkową korzyścią z ciepłego grudnia jest mniejsza aktywność zdziczałych watah psów. Te bowiem atakują dzikie zwierzęta głównie w sąsiedztwie paśników, gdzie najłatwiej o udane polowanie. W sytuacji, gdy zwierzęta są rozproszone, mogą czuć się nieco i fot. (ALG) przez · Opublikowano 9 lutego 2022 · Zaktualizowano 9 lutego 2022 Na terenie naszych obwodów zainstalowaliśmy różnego rodzaju urządzenia łowieckie, które możemy podzielić na cztery grupy: W pierwszej grupie – dokarmianie zwierzyny – są to paśniki gdzie wykładamy karmę; budki podsypowe w których wysypujemy mieszanki zbóż dla ptactwa; lizawki gdzie wykładamy sól dla jeleni, danieli, saren; poletka zgryzowe i miejsca wysypu karmy okopowej gdzie zwierzyna ma atrakcyjną karmę w okresie utrudnionego dostępu do pożywienia. W związku z przeciwdziałaniem rozszerzania się choroby ASF, 27 stycznia 2021 na obszarze Rzeczypospolitej Polskiej wprowadzony został zakaz dokarmiania dzików. Paśnik Budka podsypowa – fot. Michał Drążek. Lizawki – fot. Maciej Nowicki Poletko – fot. Maciej Nowicki Poletko – fot. Maciej Nowicki W drugiej grupie – ochrona upraw rolnych – to miejsca wysypu karmy, pasy zaporowe, które odciągają zwierzynę od upraw, ale również pastuchy elektryczne czy odstraszacze hukowe. Do tej grupy zaliczamy również ambony, a szczególnie zwyżki z których w przypadku okresów ochronnych lub prowadzenia przez lochy lub łanie młodych prowadzimy obserwacje i odstraszamy je i przepędzamy z pól. Pas zaporowy – fot. Maciej Nowicki Pas zaporowy – fot. Maciej Nowicki W trzecie grupie – magazynowanie i przygotowywanie karmy – to przede wszystkim nasz magazyn, w którym przechowujemy zakupione zboża, karmy, sól oraz mieszamy i przygotowujemy je do rozwiezienia w teren. Magazynowanie ziemniaków – fot. Maciej Nowicki Magazyn – fot. Krzysztof Wiśniewski W czwartej grupie – ułatwienie odstrzału – to ambony, zwyżki oraz nęciska. Zwyżki przygotowane do rozwiezienia w teren – fot. Maciej Nowicki Zwyżka ustawiona w terenie – fot. Maciej Nowicki Ambona w łowisku – fot. Krzysztof Wiśniewski W tym roku planujemy zorganizować dla chętnych mieszkańców naszych obwodów, wspólne wyjazdy z myśliwymi w teren podczas których będziemy rozwozić karmę do podsypów, sól do lizawek oraz zbierać napotkane śmieci. Na koniec zaprosimy do naszego domku myśliwskiego na ciepły poczęstunek. Chętnych już dzisiaj zapraszamy do kontaktu poprzez komunikatory Messenger lub WhatsApp, a o dacie niedługo poinformujemy. I. Obwód łowiecki nosi Nr Lokalizacja:Województwo Lubelskie;Nadleśnictwo Świdnik;Powiat Łęczna;Gmina hodowlany LubelskiIII. powierzchnia:Ogólna powierzchnia obwodu 6770 haW tym powierzchnia leśna 202 haPowierzchnia po wyłączeniach, art. 26 ustawy z Prawo Łowieckie 725 haSklasyfikowany jako obwód Polny Obwód charakteryzuje się bardzo korzystnym biotopem do występowania w nim licznych gatunków zwierzyny drobnej przede wszystkim bażanta, wszelkiego rodzaju ptactwa wodnego, a nade wszystko kaczki krzyżówki. Nie zmienia się też ujemnie liczebność zająca, a wręcz przeciwnie, w ostatnim roku zaobserwowano minimalną tendencję wzrostową tego gatunku. Z naszych obserwacji wynika też to, że poprawia się liczebność występowania kuropatwy. Z gatunków zwierzyny grubej licznie występuje sarna, a jej pogłowie zwiększa się z roku na rok. Nie jest też rzadkością dzik, który zapuszcza się z sąsiadujących obwodów na liczne plantacje kukurydzy uprawianej przez rolników w naszym wszystko najliczniej w obwodzie występuje bóbr, niszcząc wszelkie drzewa napotkane wzdłuż cieków wodnych. Natomiast plagą występującą w obwodzie są zdziczałe wałęsające się psy i koty oraz wszelkiego rodzaju drapieżniki takie jak: lisy , jastrzębie wszelkich gatunków. Koło w ramach poprawy warunków bytowania zwierzyny uprawia około 1 ha kukurydzy, zagospodarowało 3 ha łąk wśród leśnych. Zagospodarowanie obwodu charakteryzuje się wyposażeniem go w dużą ilość urządzeń łowieckich do dokarmiania zwierzyny, przede wszystkim w paśniki dla saren, podsypy dla bażantów, budki dla kuropatw oraz paśniki dla zajęcy. Za uzupełnianie karmy odpowiada czterech gospodarzy łowiska. Nad przestrzeganiem prawa w obwodzie czuwa jeden strażnik łowiecki, u którego też znajduje się książka pobytu myśliwych w łowisku.

budki do dokarmiania kuropatw